Kosztolányi Dezső: Tanár az én apám.

Tanár az én apám. Ha jár a vidéki
városban, gyermekek köszöntik ősz fejét,
kicsinyek és nagyok, régi tanítványok,
elmúlt életükre emlékezve, lassan
leveszik kalapjuk. Mint az alvajárók,
kik másfelé néznek. Hentesek, ügyvédek,
írnokok, katonák s olykor egy országos
képviselő is. Mert nagy az én családom.
Nagy az én családom. Kelettől nyugatig,
nyugattól keletig. Nagy a mi családunk.
Mikor vele megyek, fogva öreg karját,
vezetve az úton, a szívem kitágul
s szívek közt énekel elhagyatott szívem.
Az én édesapám az emberek apja
s én az embereknek testvére vagyok.

(1925)

Dezső Kosztolányi: Mijn vader, de leraar

Mijn vader is leraar. Loopt hij door
de provinciestad, dan wordt zijn grijze hoofd gegroet
door kinderen, klein en groot, leerlingen van
ooit, die hun leven van vroeger gedenken en
hun hoed afnemen. Als slaapwandelaars
die hun blik afwenden. Slagers, advocaten,
klerken, militairen, en soms een lid van het
parlement. Want mijn familie is groot.
Groot is mijn familie. Van oost tot west,
van west tot oost. Groot is onze familie.
Als ik naast hem loop en zijn bejaarde arm
vasthoud, hem begeleid op de weg, groeit mijn
hart, en zingt mijn verlaten hart tussen andere harten.
Mijn vader is de vader van de mensen,
en ik ben hun broer.

(1925)

Vertaling: Rebekka Hermán Mostert, 7 september 2023 (7 september 1948)

Száz éve halt meg, 1919 január 27-én. Azóta is él.

Az Ady100 FB-csoportban mostanában különböző nyelveken lehet Ady-versfordításokat látni. Ez egy holland vers, én fordítottam-fordítgattam: Akik mindig elkésnek // Altijd te laat

Endre Ady was de dichter die zei dat het leven leeft en leven wil. Op 27 januari 2019 is het honderd jaar geleden dat hij stierf. Ter herinnering aan deze grote ziel is er op FB een groep Ady100, waar o.a. vertaalde gedichten van Ady worden voorgelezen. Deze bijdrage verscheen afgelopen week:

[wpvideo imeXYlmn]

Altijd te laat

Voor alles zijn wij steeds te laat
De reis naar hier duurt vast heel lang
vermoeid en triest is onze gang
Voor alles zijn wij steeds te laat

Zelfs rustig sterven lukt ons niet.
Wanneer de Dood ons straks bezoekt
ontbrandt ons hart in rode gloed.
Zelfs rustig sterven lukt ons niet.

Wij zijn voor alles steeds te laat.
Verlaat zijn onze dromen en successen,
ons veilig thuis, de rust en onze kussen.
Voor alles zijn wij steeds te laat.

 

Ady Endre: Akik mindig elkésnek
Endre Ady: Altijd te laat (Vertaling: R.R. Hermán Mostert)

 

De dictator heeft alleen het beste met je voor,
hij kan er niets aan doen,
dat hij als enige weet
wat goed voor je is.
Om die reden moet hij
soms iemand doden,
soms meerdere iemanden –
de waarheid heeft immers
zoveel vijanden!
Iedereen kan toch begrijpen
dat je niet overal
rekening mee kunt houden
– met families, rechten,
het leven, en andersoortige
pietluttigheden, terwijl
de eer van het vaderland
op het spel staat.
En niemand hoeft mij te vertellen
dat de dictator niet
het allermeeste lijdt
onder de offers voor het rechte pad.
Maar heeft er ooit iemand
rechte paden zonder offers gezien?
Alleen de teerhartigen, die
te laf zijn om het leven
van anderen te offeren voor het
algemeen belang.
Dictators zijn niet weekhartig.
Dictators zijn grote kenners en verliezers
der waarheid.
Het ligt immers in de lijn der dingen
dat er met de tijd steeds minder zijn,
die de waarheid kennen, en weten
wat goed voor je is.

 

Péter Demény: Lofdicht

Demény Péter: Dicséret (2017)

Vertaling: Rebekka Hermán Mostert

Ik geloof, dat ik je liefheb;
Met gesloten ogen ween ik omdat jij leeft.
Toch worden echter, zoals je ziet
door goden, stof, en tijd
zware hobbels opgeworpen tussen jou
en mij
zodat ik soms gegrepen word
door Liefde’s hoogtevrees
en benepen ongerustheid.

Dan kruip ik in bed vol angst,
zoals de natuur vreest rond middernacht,
geluidloos en zonder teken.

En daarna
geloof ik opnieuw, dat wij bij elkaar horen,
zodra ik mijn hand in jouw hand heb gelegd.

 

János Pilinszky: Ik geloof
Pilinszky János: Azt hiszem (Szálkák: 1971-1972)

Vertaling: RR Hermán Mostert