Ik geloof, dat ik je liefheb;
Met gesloten ogen ween ik omdat jij leeft.
Toch worden echter, zoals je ziet
door goden, stof, en tijd
zware hobbels opgeworpen tussen jou
en mij
zodat ik soms gegrepen word
door Liefde’s hoogtevrees
en benepen ongerustheid.
Dan kruip ik in bed vol angst,
zoals de natuur vreest rond middernacht,
geluidloos en zonder teken.
En daarna
geloof ik opnieuw, dat wij bij elkaar horen,
zodra ik mijn hand in jouw hand heb gelegd.
János Pilinszky: Ik geloof
Pilinszky János: Azt hiszem (Szálkák: 1971-1972)
Vertaling: RR Hermán Mostert