Voor mijn verjaardag

Nu ben ik tweeëndertig jaar (kijk!)
dit vers is ook al bijna klaar
kado
siezo!

Kado voor mij, voor mij alleen
Zo goed als ik schrijft er geeneen in dit
café
o nee

Al zo veel jaar voorbijgesneld
En nog steeds niet welgesteld
Dit land?
Galant!

Ik had ook leraar kunnen zijn,
Niet arm en ook geen centje pijn
poëet
m`n reet…

De Uni had een rare baas
Dus leraar werd ik niet helaas
Hij zei:
Voorbij!

Met haast en haat joeg hij me na
Om dat gedicht over mijn pa
Met man
En macht

Beschermde hij het vaderland
Want ik was toch een bajesklant
Vond hij
En zei:

“Zolang ik hart heb en verstand
Wordt u geen leraar in dit land!”
gezwam
gedram

Maar al is Antal Horger blij
Dat ik nu weg ben uit de rij
Ik kom
Weerom!

En geef aan al wat leest enzo
Op meer dan hogeschoolniveau
dicht-on-
derricht!

Attila József: Születésnapomra. (11 april 1937)
Vertaald door Rebekka R. Hermán Mostert