Do not stand at my grave and weep.
I am not there.
I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there.
I did not die.
Mary Elizabeth Frye (1905–2004) was an American housewife and florist.
The poem Do not stand at my grave and weep was written in 1932. Q: Wikipedia)
Wat een mooi gedicht… Had hem al een keer gelezen, op deze site. Maar nu komt ie binnen.
Een beetje droef ook. Omdat ik zoiets had willen schrijven. Maar Frye heeft het al gedaan
Het ergste van de hele tekst is: American housewife and florist. How about, also: poet.
Je kunt proberen het te vertalen…?! En inderdaad: housewife and florist. Het staat erbij omdat het zo ironisch klinkt, bij zo’n sterk vers. Prima dat ze haar huishouden bestierde en een bloemwinkel erbij. Maar ik vind dat vrouwen te veel (vooral ook post mortem) gewaardeerd worden om wat ze in en rondom het huis hebben betekend. Geen enkele voetafdruk voor de eeuwigheid. Niet dat dat per se belangrijk is, maar waar moet je anders lexikons en wikipedia en borrelpraatjes mee vullen? En hoe zullen meisjes anders ooit denken dat ze iets met de geschiedenis en de toekomst van hun wereld van doen hebben?
O, en graag ook: wie was Edit. Wie ís Edit? Alleen als het eraf kan hoor.
Edit was de overgrootmoeder van haar achterkleinzoon. Ze groeide op als een meisje dat haar moeder eigenlijk in de weg stond en voor haar gevoel altijd tweede keus was. Veel en vaak was ze eenzaam, en ik denk dat ze daarom kleuterjuf is geworden. Grote groepen kinderen, altijd kameraadjes om zich heen… Toen ze negentig werd, dacht ik: ze is nog steeds mooi, maar voor ontpoppen is het nu te laat. Ze zal nooit meer een vlinder worden. Een ingekapseld leven, gevormd en geperst door ontrouw, hunkering en eenzaamheid, oorlog, spoken en sporen van de geschiedenis. Ik mocht haar, en had haar graag eerder leren kennen. Misschien is ze nu een swift uplifting rush / of quiet birds in circled flight.